...bezig met laden...
Het Stadhuis is al 400 jaar oud. Onderin het Stadhuis waren gevangeniscellen gebouwd. De veldwachter (politieagent) woonde onderin, en bovenin werkte de burgemeester.
Als je op deze sluis staat, dan kan je in de verte Noordschans zien liggen.
Dit is de “Vrijheidsboom”. Deze boom is in 1994 geplant door een soldaat die in de 2e wereld oorlog Klundert heeft bevrijd.
Deze klok is tijdens de 2e Wereld oorlog geroofd door de Duitsers. Ze wilden de klok omsmelten om kogels of tanks van te maken. Gelukkig is dat niet door gegaan, want Cees de Laat, een inwoner van Klundert, wist de klok weer terug te krijgen.
Hier stonden vroeger grote houtzagerijen en meubelfabrieken. De boomstammen die daarvoor nodig waren kwamen niet via de weg of vrachtwagen, maar werden bij Noorschans in het water gegooid en dreven zo naar de steiger waar je nu staat. Hier werden de boomstammen weer uit het water gevist.
Toen de Moye Keene dicht ging slibben was dat niet alleen een probleem voor de veerman, maar ook voor de handel. In 1865 was het bijna onmogelijk geworden om aan te meren. Er bleef een smalle waterloop over, waarin een sluisje nodig was om het water in de grachten op peil te houden. Dit sluisje, ’t Wachtertje, is in 1792 gebouwd.
De schapen die grazen op de vestingwal zijn van particulieren. Deze mensen hebben schapen, maar niet genoeg weiland om ze voldoende te eten te geven. Daarom huren ze de grond op de stadswallen van de gemeente Moerdijk. Zo hebben ze voldoende gras voor hun schapen en hoeft de gemeente niet te maaien.
Deze dam is in 1583 gebouwd om de vijand buiten Klundert te houden en om te zorgen dat er geen zout water in de gracht van Klundert zou komen.
Pas op; dit is een drukke straat. Let extra goed op het verkeer.
Als je vroeger Klundert binnen wilde komen, moest je eerst de rivier de “Moye Keene” oversteken. Dat kon in het begin alleen met een pontje. Daarvoor moest je eerst tol betalen. Na het dichtslibben van de rivier heeft men de omwalling doorgetrokken om beschermd te blijven. Dit restaurant, dat al op een kaart staat van 1634, waar je de tol moest betalen.
Tijd voor een leuke foto! Zit je haar goed?
Dit straatje ziet er nog steeds zo uit als rond 1900. Sommige huizen zijn wel modern gemaakt.
In de Steinstraat staat het Koffie- en tabaks-pakhuis van de firma Ligthart Sweere. De voorgevel is gebouwd in de zgn. Art Deco stijl. Art Deco is een bouwstijl die veel voorkwam tussen de 1e en de 2e wereld oorlog.
Het is niet de ‘echte’ pomp die hier ooit stond, maar je kunt wel zien waar mensen vroeger water moesten halen.
De Prinsenhof was eigendom van Prins Maurits, die het als jachtslot gebruikte. Het werd in 1603 gebouwd. Het werd bewoond doot diverse rentmeesters, die de eigendommen van de Oranjes beheerden. De Oramjes hadden veel landerijen rond Klundert. Nadat de laatste Oranje, die er woonde kinderloos overleden was werd het eigendom van de staat en woonden er de rentmeesters totdat het verkocht werd en in 1953 verbouwd tot “rusthuis”. De bejaarden die er woonden verhuisden in 1976 naar de nieuwe Mauritshof en de Prinsenhof stond daarna enige tijd leeg. Daarna heeft het achtereenvolgens gediend als peuterspeelzaal en gemeentekantoor. Momenteel is het een Thomashuis voor mensen met een beperking.
Gefeliciteerd! Je hebt de challenge gehaald!